بنده متولد تهران هستم
و پدرم هم متولد تهران اند.
این دو بند،قسمتِ بی مزه ی بیو گرافی ماست.
برای من، از آنجایی خوشمزه و شیربن-مثل شیره ی انگور*- می شود که بگویم:
پدر بزرگم متولد روستایی در سبزوار به نام "علی یَک" است،پس ما هم "علی یَکی" هستیم.
آدم های این روستا،بیشترشان سید اند،شاید به همین خاطر اسم روستایشان "علی یک" شده.
اول،راه علی علیه السلام
و فقط، راه علی علیه السلام
و شاید حتی،تنهایی علی علیه السلام....
فرقی هم ندارد،همه شان یگانگی راه حق را می رساند.
حالا اگر فاصله ی زمانی مان 1400 سالی می شود تا غدیر،
و دوری راهمان از نجف،به کیلومترها می رسد
و حتی کوتاهی عملمان،دست ما را از لیاقت شیعه ی واقعی بودن، دور می کند؛
دلمان خوش است که "حُبّ "، کوتاه کننده ی فاصله هاست.
فقط به عشقِ شما،
و دوستدارِ راهِ یگانه ی شما،
و تنها،امیدوار به ولایت و شفاعتِ شما.......
اصلا دلِ ما هم "علی یَک" است...
پ.ن: هر چقدر هم الحمدالله بگوییم کم است.الحمدالله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین و الائمة علیهم السلام...
پ.ن: درسته که تاخیر دارم ولی عید همگی مبارک.......:) تازه ما از شنبه می خوایم عیدی دادن رو شروع کنیم:دی
*شیره انگور علیَک خیلی خوشمزه و معروف است و اصلا قوت مورد علاقه بنده،شیربرنج با شیره انگور می باشد.